Opisałem to tydzień temu. Znajoma dała mi wydany własnym sumptem zbiór esejów. Nie podobały mi się. Jej teksty były kiepskie. Gdy zapytała, co myślę, skłamałem, mówiąc, że nie miałem okazji dokładnie przeczytać, ale wydaje się to ciekawe. Gdy to napisałem i opublikowałem, dostałem maila: Zastanawiam się, czy chciałabym, żeby ktoś tak potraktował mój tekst……
Wyobraź sobie, że jesteś w górach. Ścieżka, którą szedłeś, jest widokowa i przyjemna. Od pewnego czasu stawała się coraz trudniejsza, teraz jednak doszedłeś do miejsca, w którym (wiesz to ponad wszelką wątpliwość), nie poradzisz sobie na niej. By iść dalej, potrzebujesz raków, czekana i liny. Bez tego, nie ma zmiłuj się, wpadniesz w przepaść. Nie jesteś…
Czasem człowiek trafia na ślepą uliczkę. Było dobrze, wszystko szło do przodu, wiatr we włosach, przestrzeń wokół, aż tu nagle ściana. Wielka, smętna ściana, która nie pozwala jechać dalej. Może nie zwróciłeś uwagi na znak ostrzegawczy, może tego znaku nie było, nieważne, dlaczego tutaj trafiłeś. Impas, blokada, brak…
Wściekłość wzbiera w człowieku, gdy się rozgląda wokół. Tyle głupoty, niegodziwości, niesprawiedliwości, nieudolności. Tylu małych podłych ludzi, tylu cwaniaków, tylu aroganckich chamów! Przed południem sprawdzam Twittera i czuję jak zalewa mnie krew. Potem czytam wiadomości i jest jeszcze gorzej. A potem rozmawiam o tym wszystkim, bo ciężko…
