Wyrazem wdzięczności jest dziękowanie. Proste, niewyszukane, zwyczajne. Takie, którego celem nie jest związanie drugiej strony, zmuszenie jej do podporządkowania się naszym potrzebom czy wzmocnienie więzów społecznych.
Prawdziwy wyraz wdzięczności to nie prezenty, pieniądze, przysługi czy kwiaty. Wyrazem wdzięczności jest pełne uwagi i szacunku pochylenie się.
Przestań szukać nieprzeciętności i zacznij szukać autentyczności. Przestań szukać niezwykłych, kreatywnych rozwiązań. Zamiast tego szukaj rozwiązań oczywistych i najprostszych. Bądź taki, jaki jesteś. Bądź biało – czarną (czy brązową) krową. Nie usiłuj być fioletową krową.
„Pokorny i zdeterminowany” brzmi jak „głupi i mądry” czy „słaby i silny”. Wydaje się, że mowa o dwóch skrajnie różnych osobach. Albo jesteś pokorny albo zdeterminowany. Czy rzeczywiście te dwie cechy muszą się wykluczać? Czy tylko osoby zbzikowane na swoim punkcie mogą osiągać sukcesy? A może właśnie jest odwrotnie? Może tylko ktoś, kto nie myśli o sobie i swojej wartości, jest w stanie osiągnąć sukces?
Pies srogo warczał i szarpał się na łańcuchu, którym był przywiązany. Gdy podeszli bliżej mogli zobaczyć jego zsiniały język i pryskająca mu z ust ślinę. Ominęli go szerokim łukiem i podeszli do bramy. Nagle łańcuch się zerwał a pies zaczął gnać w ich stronę. Służący wrzasnął i zastygł w przerażeniu. Rinpocze odwrócił się i pobiegł, tak szybko jak tylko mógł, wprost na psa. Pies był tak zaskoczony, że skulił ogon i uciekł.
Jeżeli tylko masz pełny kontakt z rzeczywistością nie grozi ci pycha. Pokora sama się rozwinie. Nie musisz robić nic specjalnego. Nie ma potrzeby byś się umartwiał, szukał upokorzeń czy na siłę siebie pomniejszał. W ogóle nie powinieneś się martwić ani interesować tym czy jesteś odpowiednie pokorny. Wystarczy tylko od czasu do czasu sprawdzić, czy ciągle…
Zaklinanie rzeczywistości nie ma nic wspólnego z pokorą. Niedowierzanie sobie także. Także dopraszanie się o dodatkowe pochwały. Co gorsza pokora, którą celowo staramy się osiągnąć nie jest pokorą. Słowem, nie staraj się być pokornym.
Młody człowiek, góra dwadzieścia dwa, dwadzieścia trzy lata zachwalał swoje zaawansowane szkolenie z zakresu rozwoju osobistego. Oczywiście elitarne, pośpiesz się, bo zostało tylko kilka miejsc. Mówił patrząc wprost w kamerę, a jednak miałem wrażenie, że był nieobecny. Być może to ten wyższy poziom rozwoju osobistego.
