Gdy myślę o ludziach, którzy nie mają pojęcia o tym czym są marzenia, wcale nie widzę obdartusów włóczących się po dworcach i śmietnikach. Nie widzę uczniów z przetłuszczonymi włosami, trzymające się z boku, puszystych dziewczyn, niemodnie ubranych chłopaków z Huty ani nawet kiepsko umalowanych urzędniczek kończących pracę o 15.30.
Pablo Casalas, wirtuoz wiolonczeli, kompozytor i dyrygent. W wieku czterech lat potrafił grać na skrzypcach i fortepianie, a mając 14 lat dał pierwszy solowy występ wiolonczelowy. W ciągu swojego życia osiągnął wszelkie możliwe zaszczyty, jakich tylko może dostąpić osoba grająca na wiolonczeli.
Julia chodzi do piątej klasy. Jutro ma sprawdzian z polskiego. Chodzi z miejsca na miejsce i obgryza paznokcie. – Dlaczego się tak denerwujesz, kochanie? – pyta ją matka. – Muszę jutro dostać szóstkę! – Na pewno dostaniesz. – Ale się boję czy mi się uda. – Przecież jesteś najlepsze kochanie. Wiesz o tym.…
W książce i opartym na niej fimie „Fight Club” jest scena, w której bohater przystawia do głowy przypadkowej osoby pistolet. Przerażona ofiara, myśląc, że chodzi o napad rabunkowy oddaje mu swój portfel. Ten spokojnie przegląda zawartość portfela, równocześnie przyciskając mu koniec lufy do policzka. Marne kilkanaście dolarów, jakie jest w portfelu zupełnie…
Staliśmy na zielonym, równo przyciętym trawniku, obok Dworku Białoprądnickiego. Pod kawiarnianymi parasolami ludzie jedli lody, pili kawę i piwo. Jesień ucięła sobie drzemkę. Zostawiła tylko leniwy wiatr, by przypominał, że to już nie lato.
Ostatnio czytałem bloga, w którym autor, w co drugiej wiadomości przeprasza, że tak rzadko pisze, – wiecie, kochani, pracuję, mam dużo zajęć, itp. A może nawet nie przeprasza, ale tłumaczy się z tego, że nie pisze tak często.